Οι αστερίες είναι θαλάσσια ασπόνδυλα. Έχουν συνήθως έναν κεντρικό δίσκο και πέντε βραχίονες, αν και ορισμένα είδη έχουν μεγαλύτερο αριθμό βραχιόνων. Η άνω επιφάνεια μπορεί να είναι λεία, κοκκώδης ή ακανθώδης και καλύπτεται με επικαλυπτόμενες πλάκες. Πολλά είδη έχουν έντονο χρώμα σε διάφορες αποχρώσεις του κόκκινου ή του πορτοκαλί, ενώ άλλα είναι μπλε, γκρι ή καφέ. Οι αστερίες έχουν σωληνωτά πόδια που λειτουργούν από ένα υδραυλικό σύστημα και ένα στόμα στο κέντρο της στοματικής ή κάτω επιφάνειας. Είναι κυρίως αρπακτικά σε βενθικά ασπόνδυλα. Αρκετά είδη έχουν εξειδικευμένες διατροφικές συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης της εκτροπής του στομάχου τους και αιωρηματοφάγοι. Έχουν πολύπλοκους κύκλους ζωής και μπορούν να αναπαραχθούν τόσο σεξουαλικά όσο και ασεξουαλικά. Οι περισσότεροι μπορούν να αναγεννήσουν κατεστραμμένα μέρη ή κομμένα άκρα και μπορούν να απωλέσουν κάποιο μέρος τους σώματός τους ως μέσο άμυνας. Τα Αστεροειδή εμπλέκονται σε σημαντικές οικολογικές διεργασίες. Οι αστερίες, όπως το Pisaster ochraceus και το Stichaster australis, έχουν γίνει ευρέως γνωστά ως παραδείγματα βασικών οικολογικών ειδών. Ο τροπικός αστερίας με αγκάθια (Acanthaster planci) είναι ένας αδηφάγος θηρευτής των κοραλλιών σε όλη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού και θεωρείται ένα από τα 100 χειρότερα χωροκατακτητικά είδη στον κόσμο.