Η παραλία
Η παραλία του Ξενοδοχείου Apollonia Beach Resort & Spa βρίσκεται εντός του Δήμου Μαλεβιζίου, στη περιοχή της Αμμουδάρας. Η παραλία είναι μεγάλη και αμμουδερή, όπως δείχνει και το όνομά της με λεπτή καφετιά άμμο, που εκτείνεται μπροστά στον ομώνυμο οικισμό. Είναι ένα αρκετά σημαντικό τουριστικό θέρετρο στον ανοικτό κόλπο του Ηρακλείου. Η πρόσβαση στο ξενοδοχείο άρα και στην παράλια είναι αρκετά εύκολη αφού το ξενοδοχείο βρίσκεται εντός του οικιστικού ιστού της Αμμουδάρας. Έτσι, η πρόσβαση μπορεί να γίνει είτε με χρήση ποδηλάτου, είτε με τα πόδια, με Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας, με μοτοσυκλέτα και φυσικά με αυτοκίνητο.
ΠΑΡΟΧΕΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΛΙΑΣ
Ο Δήμος Μαλεβιζίου βρίσκεται στα βόρεια παράλια του νομού Ηρακλείου και καταλαμβάνει συνολική έκταση 292,70 τ.χλμ και αποτελεί το 4,5% της συνολικής έκτασης της Κρήτης, με συνολικό πληθυσμό που ανέρχεται στους 24.864 κατοίκους. Ο Δήμος εξελίσσεται σ’ ένα από τους κύριους οικιστικούς πόλους του πολεοδομικού συγκροτήματος Ηρακλείου για κύρια και δευτερεύουσα κατοικία, ενώ όσο αφορά τις παραγωγικές δραστηριότητες των κατοίκων του, καθαρά αγροτικές δραστηριότητες, συνυπάρχουν με βιοτεχνικές και τουριστικές. Ο τουρισμός αποτελεί την πρώτη πλουτοπαραγωγική πηγή των κατοίκων λόγω της ύπαρξης μεγάλου αριθμού ξενοδοχειακών και τουριστικών επιχειρήσεων. Στα διοικητικά όρια του Δήμου δραστηριοποιούνται 27 ξενοδοχειακές μονάδες με σύνολο κλινών 8.333 και 187 μονάδες ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων με δυναμικότητα 4.469 κλινών. Υπάρχουν ακόμα 303 επιχειρήσεις σε άμεση σχέση με τον τουρισμό (καταστήματα τουριστικών ειδών, εστιατόρια, τουριστικά γραφεία, κλπ). Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι το 70,6% των διαθέσιμων κλινών της περιοχής, ανήκουν σε ξενοδοχειακές μονάδες Α’ και Β΄ τάξης, δηλαδή η περιοχή προσελκύει τουρίστες υψηλής εισοδηματικής στάθμης, με τα ανάλογα γι’ αυτήν οικονομικά αποτελέσματα. Εκτός από τη διαδεδομένη μορφή του οικογενειακού θαλάσσιου τουρισμού, ιδιαίτερη ανάπτυξη γνωρίζουν στο Δήμο Μαλεβιζίου ο συνεδριακός και ο εκθεσιακός τουρισμός, λόγω της ύπαρξης των κατάλληλων υποδομών στα ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Επίσης, προσπάθειες γίνονται προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης του θεματικού τουρισμού (αγροτοτουρισμού, του αθλητικού τουρισμού (Ναυταθλητισμός) καθώς και του περιβαλλοντικού – φυσιολατρικού τουρισμού (Φαράγγι και Υγρότοπος Αλμυρού).
Η παραλία του Ξενοδοχείου Apollonia Beach Resort & Spa βρίσκεται εντός του Δήμου Μαλεβιζίου, στη περιοχή της Αμμουδάρας. Η παραλία είναι μεγάλη και αμμουδερή, όπως δείχνει και το όνομά της με λεπτή καφετιά άμμο, που εκτείνεται μπροστά στον ομώνυμο οικισμό. Είναι ένα αρκετά σημαντικό τουριστικό θέρετρο στον ανοικτό κόλπο του Ηρακλείου. Η πρόσβαση στο ξενοδοχείο άρα και στην παράλια είναι αρκετά εύκολη αφού το ξενοδοχείο βρίσκεται εντός του οικιστικού ιστού της Αμμουδάρας. Έτσι, η πρόσβαση μπορεί να γίνει είτε με χρήση ποδηλάτου, είτε με τα πόδια, με Μέσα Μαζικής Συγκοινωνίας, με μοτοσυκλέτα και φυσικά με αυτοκίνητο. Το έδαφος παρουσιάζει μικρές κλίσεις προς την παραλία
Από τον Ιστορικό κέντρο του Ηρακλείου (Πλατεία Λιονταριών ) 8Km
Γενικά Θέματα:
Υγιεινή και Ασφάλεια, Περιβαλλοντική Προστασία και Καθαριότητα Παραλίας
Έκτακτα Περιστατικά:
Η τοπική λαϊκή ιστορία λέει πως ο ύφαλος που διατρέχει κατά μήκος όλη την παραλία της Αμμουδάρας έως τις εκβολές του Γιόφυρου ποταμού, χτίστηκε από τους Βυζαντινούς για να ανακόπτει τις προσπάθειες απόβασης των Αράβων και Σαρακηνών για να καταλάβουν τον Χάνδακα περί τα 600-700 μ.χ.
Η παράκτια θαλάσσια ζώνη στην παραλία του ξενοδοχείου Apollonia αποτελείται από αμμώδη βυθό με βάθη που δεν ξεπερνούν τα 3 μέτρα ενώ στη συνέχεια υπάρχει ένας εκτεταμένος ύφαλος που διατρέχει κατά μήκος όλη την παραλία της Αμμουδάρας έως τις εκβολές του Γιόφυρου ποταμού. Πρόκειται για έναν ύφαλο που φιλοξενεί όχι μόνο έναν σημαντικό αριθμό ειδών χλωρίδας και πανίδας αλλά και ενδιαφέροντες γεωλογικούς σχηματισμούς. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πως αποτελεί παλαιά ακτογραμμή δομημένη από ψαμμιτικό πέτρωμα (beach rock formations) λόγω ύπαρξης γλυκών νερών από τα 4 ποτάμια που εκβάλλουν στη θάλασσα αλλά και υποβρύχιων αναβλύσεων οπότε με φυσικοχημικές διεργασίες σχηματίζεται το πέτρωμα αυτό. Μικρά ψαράκια περιδιαβαίνουν και διαβιούν αναζητώντας τροφή στα φύκια που μεγαλώνουν πάνω στον ύφαλο. Μεγαλύτερα, όπως οι γερμανοί (Siganus sp) και οι μικροί σαργοί, σχηματίζουν κοπάδια που νωχελικά κολυμπούν. Οι αχινοί, γερά γαντζωμένοι, περπατούν αργά ξύνοντας το βράχο και τρώγοντας τα μικροφύκη. Καβουράκια κυκλοφορούν στις σχισμές των βράχων. Αν και μεγαλούτσικα σε μέγεθος, φοβούνται την παρουσία του ανθρώπου, τον οποίο μόλις αντιληφθούν, εξαφανίζονται. Με την χρήση μιας μάσκας, ενός αναπνευστήρα και ενός ζευγαριού βατραχοπέδιλων, ενός μικρού φακού και μιας μικρής υποβρύχιας φωτογραφικής μηχανής, ο επισκέπτης μπορεί να δει τη ζωή του υφάλου και να την αποτυπώσει με τη φωτογραφική μηχανή. Μπορείς να ξεκινήσεις από τα ρηχά και να δεις στον αμμώδη βυθό τις μικρές γλώσσες και τα μουρμούρια να ψάχνουν για τροφή στην άμμο. Αστερίες να ξεφυτρώνουν από την άμμο και να ξεκινάνε το απογευματινό τους σεργιάνι. Περνώντας τον ύφαλο θα αντικρίσεις σε βάθη 5- 6 μέτρων ένα υποθαλάσσιο τοπίο με λιβάδια φανερόγαμων (seagrass meadows). Ένα μοναδικό θαλάσσιο φυτό, ενδημικό της Μεσογείου, που σχηματίζει εκτεταμένα λιβάδια και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ειδών. Αν είσαι τυχερός, μπορεί να δεις σαλάχια να ξεκουράζονται στο λιβάδι, ενώ ίσως περίεργα μεγάλα ψάρια να σε προσεγγίσουν σιωπηλά ξεπροβάλλοντας από το γαλάζιο της ανοιχτής θάλασσας.
Οι αμμοθίνες είναι αποτέλεσμα της δράσης της θάλασσας και του ανέμου. Πρόκειται για ευαίσθητα και δυναμικά οικοσυστήματα που φιλοξενούν πληθώρα φυτών και ζώων. Η οικολογική τους σημασία είναι μεγάλη και αποδίδεται στην αμμοθινική βλάστηση, που έχει πρωτεύοντα δομικό ρόλο στη δημιουργία και διατήρησή τους καθώς η βλάστηση αυτή συγκρατεί την άμμο, σταθεροποιεί την ακτογραμμή και το έδαφος από τη διαβρωτική δράση της θάλασσας και του ανέμου και λειτουργεί προστατευτικά ως φυσικό φράγμα (θαλασσινό νερό και υφαλμύρινση του υδροφόρου ορίζοντα, ένταση ανέμων) για την ενδοχώρα. Εξάλλου, τα αμμοθινικά συστήματα είναι ευαίσθητα και εύθραυστα οικοσυστήματα, που έχουν προσαρμοστεί στις μεταβολές που προκαλούνται από φυσικά αίτια (άνεμος, κύμα), ενώ, ανεξάρτητα των αμμωδών αποθέσεων (έκταση, πάχος, ύψος), έχουν σημαντικό ρόλο στην υπόγεια υδρολογία της ευρύτερης περιοχής και αυτό οφείλεται στο ότι διαθέτουν αξιόλογη αποθηκευτική ικανότητα, ως προς τα υπόγεια νερά που φιλοξενούν στη μάζα τους. Οι οργανισμοί που ζουν στα αμμοθινικά οικοσυστήματα είναι προσαρμοσμένοι να ζουν στο εχθρικό περιβάλλον των αμμοθινών που χαρακτηρίζεται από έλλειψη γλυκού νερού και υψηλές τιμές αλατότητας του αέρα. Παράλληλα οι αμμοθίνες προστατεύουν το έδαφος στο εσωτερικό από τη διαβρωτική δράση της θάλασσας. Στις αμμοθίνες θα βρούμε πρόδρομα φυτά, κοντά στο κύμα και πρώτα στη σειρά των αμμοθινών, που έχουν προσαρμοστεί σε αυτό το ξηρό και εχθρικό περιβάλλον έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά όπως το μικρό μέγεθος, τα ανοιχτά πράσινα χρώματα, η ύπαρξη αγκαθιών, σκληρών και τριχωτών φύλλων καθώς και βαθύ ισχυρό ριζικό σύστημα. Στην συνέχεια θα βρούμε τα αμμόφιλα είδη. Φυτά απαραίτητα για τη σταθεροποίηση των νεότερων αμμοθινών χάρη στο ισχυρό και εκτεταμένο ριζικό τους σύστημα. Προετοιμάζουν έτσι το έδαφος για τον εποικισμό του από άλλα είδη όπως ο θαλασ-σόκρινος (Pancratium maritimum). Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό και εμβληματικό είδος των αμμοθινών καθώς, όταν ανθίζει, οι παραλίες αποκτούν μια μοναδική ομορφιά. Σχηματίζει βολβούς σε μεγάλο βάθος και πυκνές συστάδες στην άμμο.
Παρακαλούμε πολύ η απόρριψη των απορριμμάτων σας να πραγματοποιείται στους αντίστοιχους κάδους ανακύκλωσης ή μη. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η απόρριψη των απορριμμάτων στην παραλία και εντός της θάλασσας.
Ο υγρότοπος του Αλμυρού Ηρακλείου, με κωδικό GR431389000 και ονομασία «Τεχνητή λίμνη Αλμυρού», βρίσκεται στο Δήμο Μαλεβιζίου, περίπου 1,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από το κέντρο του Δ.Δ. Γαζίου. Πρόκειται για ένα ετερογενές υγροτοπικό σύστημα που τροφοδοτείται από δύο υπόγειους υδροφόρους ορίζοντες με εποχιακά μεταβαλλόμενη αλατότητα. Στην περιοχή της εκφόρτισης υπάρχει μια λίμνη που έχει δεχτεί σημαντικές τροποποιήσεις στο πέρασμα των χρόνων. Αρχικά υπήρχαν υδρόμυλοι, ενώ τη δεκαετία του 1970 ανυψώθηκε φράγμα με σκοπό την ελάττωση της αλατότητας των νερών κάτι το οποίο δε συνέβη ποτέ. Στο σημείο αυτό έχει γίνει τροποποίηση της κοίτης ενώ στη συνέχεια το νερό ακολουθεί μια σταθερή κοίτη που κατά τόπους σχηματίζει αλμυρόβαλτους, εποχικά λιμνία, καλαμιώνες και τελικά εκβάλλει στη θάλασσα. Τέλος, μέχρι σήμερα γίνονται προσπάθειες για την αξιοποίηση του νερού του Αλμυρού για ύδρευση και άρδευση. Τόσο στον υγρότοπο όσο και στην ευρύτερη περιοχή απαντώνται 21 διαφορετικοί τύποι οικότοπων που αντιστοιχούν περίπου στο ¼ των συνολικών οικότοπων της Κρήτης. Δίπλα στην όχθη του ποταμού αναπτύσσονται καλαμώνες (Phragites australis και Arundo donax) και μαζί με τα αρμυρίκια (Tamarix parviflora) αποτελούν σημαντικά ενδιαιτήματα για την ορνιθοπανίδα. Στον υγρότοπο επίσης απαντώνται αυτοφυείς συστάδες με φοίνικες του Θεόφραστου (Phoenix theophrastii). Στον Αλμυρό ποταμό και στις περιοχές περιμετρικά του ποταμού έχουν καταγραφεί 11 είδη θηλαστικών, 206 είδη πουλιών, 6 είδη ερπετών, 3 είδη αμφιβίων και 4 είδη ψαριών. Κατά το παρελθόν ο υγρότοπος φιλοξενούσε μεγάλους πληθυσμούς από ποταμοχελώνες (Mauremys rivulata), ωστόσο λόγω της υποβάθμισης των ενδιατημάτων και στο ψάρεμά τους, ο σημερινός πληθυσμός τους είναι αισθητά μειωμένος σε σχέση με αυτόν που υπήρχε μέχρι πριν από κάποια χρόνια. Δυστυχώς τα ασπόνδυλα που υπάρχουν στην περιοχή είναι πολύ λίγο μελετημένα.